Citytrippen met kinderen, het doet vele ouders huiveren. Want laat dat nu net de trip per uitstek zijn die je liefst met zijn tweetjes onderneemt. Zonde, zo blijkt. Wie zo’n stad door de ogen van een kind bekijkt, ziet plots veel meer. Wij deden de test, trokken met het hele gezin naar Barcelona en maten ons meteen het Spaanse tempo aan. En dat, smaakt naar meer…

Steden zijn er vooral om volwassenen te entertainen, kinderen hebben daar niets aan. Zo lijkt het algemene idee. En geef toe, dat slaat eigenlijk nergens op. Elke stad, hoe groot of klein ook, is voorzien op kindergeweld want diezelfde steden zijn immers de thuis van heel wat gezinnen. Om hardnekkige twijfelaars toch over de streep te trekken, ontwikkelde Pharos Reizen stedentrips op maat van gezinnen. Of stedentrips met net iets meer. Kwestie van dat jonge volkje tevreden te houden. En dat heeft zo zijn voordelen, zo ervaren we snel. Het grootste pluspunt is misschien wel dat je zonder veel voorbereiding kunt vertrekken. Alles is immers voor je geregeld, je hotelkamer is geboekt, je tickets liggen ter plekke klaar en op voorhand krijg je een kidsgids en een puzzeltocht opgestuurd. Veel opzoekingwerk komt er dus niet bij kijken. Ideaal voor wie geen zin heeft om uren te googelen. Lang voor er kinderen waren, was Barcelona onze allereerste citytripbestemming. Geen stad geschikter dus om het concept, in het gezelschap van de zeer nieuwsgierige Madeleine (6j) en de prille puber Seppe (12j), te testen.

Dag 1: uren slenteren

Tijdens de vroege vlucht wordt er nog wat gedut en daarna nemen we samen gezwind de Kidsgids door. Tot mijn grote verbazing. Ik was overtuigd dat Seppe er zijn neus voor zou ophalen en Madeleine zich zou vervelen, maar die paar pagina’s weetjes, van de lekkerste tapas tot de eerste woordjes Spaans, blijken de ideale introductie op wat komen zal. Sterker, eens ingecheckt in het hotel besluiten we om ons meteen aan de puzzeltocht te wagen die ons van de Passeig de Gracia naar de oude haven zal brengen. Een stadswandeling die zowat alle highlights bestrijkt en die we in een flinke 2 uur moeten klaren. Opnieuw een shot in de roos en zowel de koters als wijzelf zijn al snel volledig in de ban van de raadsels die we moeten oplossen. We slenteren van opdracht naar opdracht, leren voortdurend bij en doen dat samen waardoor die info net iets langer blijft hangen. Onderweg passeren we bovendien plekken die we in ons eentje misschien niet ontdekt hadden. Zo houden we halt in de Catedral de Barcelona, voorzien van een heerlijke binnentuin, waar je, haast solo, geniet van de rust. We leren dat je nergens in Europa zoveel ‘farmacias’ vindt als in Spanje, dat een wonderfontein je verliefd laat worden op de stad en dat Miro een banklogo ontwierp. Op Plaça del Rei, daar waar Columbus in 1491 na zijn ontdekkingsreis naar Amerika door de Spaanse koning en koningin verwelkomd werd, houden we halt voor vier deugddoende virgin mojito’s. Wat verder vergapen we ons in Subira, de oudste winkel van de stad, aan hun indrukwekkende kaarsencollectie om ons, om de hoek, in La Colmena te goed te doen aan immense merenguetorens. Onderweg stoppen we ook even bij de dienst toerisme om onze tickets voor de volgende dagen te bestellen, kwestie van fileleed te vermijden. De twee uren zijn ondertussen al vele uren om. Maar dat maakt niet uit. Er wordt geen moment gezeurd. En wanneer we halt houden in de Granja Xocolateria La Pallaresca om onze eerste xurros, langgerekte oliebollen, te proeven, is het geluk compleet. ‘Zo’n lekker eten in Barcelona’, verzucht Madeleine. Het is al laat wanneer we die avond écht eten, maar zo hoort dat weet de kroost ondertussen. In hun Kidsgids stond immers dat kinderen in Spanje véél later eten. Alweer wat potentieel gezeur in de kiem gesmoord.

Dag 2: fietsen in de grootstad

De volgende dag wordt er gefietst. We hoppen in de metro en sporen naar het afspreekpunt waar we kennismaken met Ezra, onze Nederlandse fietsbegeleider. Madeleine kan achterop, Seppe fietst solo en nog twee andere koppels vervoegen ons. De voertaal is Nederlands. Heerlijk makkelijk. Er moet niets vertaald worden en wie vragen heeft, kan die zelf, zonder mama of papa, stellen. We doorkruisen de kleine kronkelstraatjes van Ciutat Vella en houden halt op Plaça Reial, ‘het mooiste plein van Barcelona’ om na een rondje Columbus en de Ramble del Mar langs La Barceloneta en zijn strand te trappen. Daarna gaat het richting Sagrada Familia om via het Parc de la Ciutadella op onze stappen terug te keren. Madeleine is ondertussen half uitgeteld en ook Seppe is opvallend stil. Barcelona in augustus, dat is warm, warmer, warmst. Pas na wat watertjes in de schaduw komen ze terug op dreef en wat blijkt, Ezra’s verhalen beklijven. Zowel de geschiedenis van de toreador die zijn oog in een stierengevecht verloor als het relaas van de stieren van Pamplona hebben indruk gemaakt en worden in geuren en kleuren naverteld terwijl we, na al dat fietsen, naar het Aquarium slenteren. Madeleine verlangde er al weken naar. ‘Ik wil eens naar een museum, zonder schilderijen, maar met vissen.’ Het is aanschuiven geblazen, maar wij mogen, gewapend met onze tickets die we een dag eerder aanschaften, netjes door. Er wordt van aquarium naar aquarium gehuppeld tot we collectief de 11.000 vissen bewonderen die dankzij een tunnel boven en naast ons zwemmen.

En er wacht nog meer pret. Enkele dagen voor we vertrokken, ontdekte manlief dat FC Barcelona tegen AS Roma speelt. Geen competitiematch, maar een ploegvoorstelling met verrassend betaalbare prijzen. De knoop wordt meteen doorgehakt. 90 minuten lang vergapen we ons aan een voetbalspektakel waarin Messi, Neymar en Vermaelen de hoofdrol spelen. We brullen mee, springen recht en juichen wanneer Barça zowaar 3 goals maakt. Seppe knijpt in zijn armen, Madeleine klapt in haar handen als was ze hier geboren en samen laten we geen enkele Mexican Wave veloren gaan. Na de match blijkt dat er gek genoeg geen metro’s meer rijden, de taxi’s zitten overvol, dus wordt het een halve nachttocht te voet. Madeleine slaapt in de armen van haar vader die zoonlief ondertussen op wijze levenslessen trakteert. ‘Daarom moet je sporten, om je kinderen naar huis te kunnen dragen. Daarom moet je een kaart kunnen lezen, om je kinderen de weg te tonen.’ Wanneer we iets voor 2u eindelijk de lobby binnenstappen, zet Madeleine prompt een slaapplasje in.

Dag 3: Gaudi wie?

Vandaag maken we er een Gaudi-dagje van. Eerst op het programma: La Pedrera, een iconisch appartementsgebouw met uniek dakterras. We starten enthousiast, maar een dakterras bezoeken pal op het middaguur blijkt niet zo’n goed idee. Beide belhamels zoeken resoluut de schaduw op, geef ze eens ongelijk, en Madeleine is pas terug haar vrolijke zelf wanneer ze een koptelefoon kan bemachtigen. Dat ze er geen woord van begrijpt, doet er niet toe. We counteren het geleden leed door hen nadien te trakteren op McDonalds, uitzonderlijk en dus een schot in de roos. Wanneer we de Sagrada Familia binnenstappen, dat andere Gaudi pronkstuk, is de stemming terug optimaal. ‘Wauw! Ik wist dat dit een mooi paleisje ging zijn’, zegt Madeleine terwijl ze haar hoofd in een onmogelijke houding draait om het plafond optimaal te bewonderen. Ze slaagt er opnieuw in om haar vader zijn hoofdtelefoon te ontfutselen en terwijl wij ons installeren op een bankje, slenteren de jongens nog wat geïnteresseerd rond. ‘Mama, als je op 6 drukt, is het eerst een beetje blablabla, maar daarna een heel mooi muziekje. Ik krijg precies een beetje traantjes in mijn ogen.’ Of hoe je met een ontroerde zesjarige een moment kunt delen in een kathedraal. Het hele gezin wordt er zowaar stil van. We zetten ons ontdekkingsparcours verder langs Parc Güell om net wanneer het donker is te eindigen bij de magische fonteinen van Montjuïc. Pas om 22u schuiven we onze voeten onder een restauranttafel. Het is officieel, we leven op Spaanse tijd. Drie dagen lang hebben we op de meest onmogelijke uren gegeten, was het enige speelgoed een balpen en ging de kroost veel later slapen dan normaal. Wij zagen de stad door hun ogen, hun wereld werd een stukje groter. De kinderen zijn vastbesloten, voortaan gaan ze mee op citytrip.

Barcelona Praktisch

Pharos Reisen biedt Barcelona op maat van gezinnen aan vanaf twee overnachtingen met ontbijtbuffet, stadszoektocht, fietstocht met Nederlandstalige gids, twee kidsgidsen, tickets El Poble Espanyol, tickets voor lift Montjuic. Meer info op www.pharosreizen.nl

Wij vlogen met Vueling dat vanuit Brussel naar Barcelona vliegt, www.vueling.com/nl.

5 Kindvriendelijke eetplekken

1. Mercat Princesa

Wil je dochter pizza, je man sushi en de zoon een burrito en jijzelf een veggie gerecht? Geen zorgen, dat kan perfect in deze Mercat Princesa waar alles vers, pal voor je neus, bereid wordt. (www.mercatprincesa.com)

2. Casa de Tapes

Van de menukaart tot de onderleggers, alles in dit tapasetablissement op niveau spreekt kinderen aan. Zelfs als ze pas om 22u aan tafel zitten. (www.casadetapas.com)

3. Papas & the Mamas

Restaurant en speelplek, of een plek om te verademen terwijl je kroost zich amuseert.

(Rambla del Poblenou 127)

4. Pudding

De naam laat het al vermoeden, hier voelen kinderen zich instant thuis. Deze koffieshop pakt uit met een groot krijtbord, kidsproof tablets, maar ook de perfecte wortelcake en internationale magazines. En dat onder een sprookjesachtig plafond.

(www.puddingbarcelona.com)

5. Zowat elke tapasbar

Wie gezegend is met moeilijke eters, komt gegarandeerd tot rust in een tapasbar. En Barcelona telt er vele honderden. Hier vindt elk wat wils.

5 Kindvriendelijke dingen om te doen

1. De zoo

Geen plek geschikter om kinderen hun ding te laten doen, dan de zoo. Goed voor meer dan 300 dierensoorten.

www.zoobarcelona.cat

2. Kabelbaan

Wie geen hoogtevrees heeft en in stijl Montjuic, de Barcelonese heuveltop, wil bedwingen, doet dat met de kabelbaan. Boven word je beloond met indrukwekkende panorama’s.

www.tmb.cat (tickets maken deel uit van het pakket van Pharos Reizen)

3. Torre de les Aigües

Deze voormalige watertoren werd omgebouwd tot een zwembad en is een frisse oase tijdens de broeierige zomermaanden.

www.barcelonaturisme.com

4. Strand

Het strand van Barcelona levert je gratis vertier. Springen in de golven, ijsjes likken, het kan allemaal en je kunt er te voet naar toe.

5. El Poble Espanyol

Dit openluchtmuseum, ‘het Spaanse dorp’, pakt uit met meer dan honderd replica’s van Spaanse gebouwen. Het beste van Spanje samengebracht en gevuld met talrijke leuke souvenirshops.

www.poble-espanyol.com (tickets maken deel uit van het pakket van Pharos Reizen)

Verschenen in HLN, 2015