Het beste van twee werelden, zo kun je een cruise naar de Noorse fjorden misschien wel het best omschrijven. Nu eens drink je cocktails op het dek of ontbijt je aan het zwembad om wat later te kajakken in de regen of urenlang te hiken. Weelderige luxe gecombineerd met Noorse no-nonsense.

Fotografie: Stefanie Faveere

Sommige reportages starten al wat glorieuzer dan andere, bedenken we terwijl we, met een cocktail in de hand, zonnig Rotterdam uitvaren en koers zetten naar Noorwegen. Minzaam wuivend naar al wie onze reus bewonderend gadeslaat. We reizen immers in stijl, niet met een doorsnee schuit, wel aan boord van ms Koningsdam, het gloednieuwe varende paradepaardje van Holland America Line. Een elegante mastodont voorzien van alles wat een mens nodig heeft om te ontspannen. En veel meer zelfs. Dit drijvend luxehotel telt 13 dekken, negen restaurants, de bars tellen we voor het gemak even niet mee, een resem zwembaden, een complete spa met beauty clinic (botox iemand?), een imposant theater, nog wat concertzalen en dancings, een casino, een heuse shopping avenue, een populaire kid’s club, een galerij, … Hier is the sky echt the limit. En zeggen dat we overdonderd zijn, is een understatement. De volgende uren zullen we blijven ronddolen, van de ene in de andere verbazing vallen en hopeloos verdwalen. En na onze eerste lunch in buffetrestaurant Lido Market, een eindeloos défilé van het beste dat alle wereldkeukens te bieden hebben, maken we prompt wat noodzakelijke goede voornemens. Kwestie van in een week geen tien kilo bij te komen. Iets wat hier moeiteloos kan. Dus besluiten we om ten alle tijden de trap te nemen (ook op gala-avonden), elke dag een half uur te zweten op de loopband en alleen actieve excursies te boeken. Ons gaan ze hier niet liggen hebben. En zo kunnen we die eerste avond ook meteen ongegeneerd uitgebreid genieten in The Culinary Arts Center van de vele Ottolenghi-achtige gerechten, een festijn voor deze niet-vleeseter. Dat de chef over een micro beschikt en ondertussen nog wat show verkoopt, is mooi meegenomen.

De volgende dag spenderen we op zee. Tijd zat dus om dit metekind van hare majesteit Maxima te ontdekken. We starten gezapig met een uitgebreid ontbijt om ons daarna in de buik van het schip te begeven, de keuken. Hier is elke dag 200 man aan de slag en samen prepareren ze dagelijks zo’n 40.000 à 60.000 maaltijden. Cijfers die doen duizelen. Een heet labyrint vol bedrijvigheid. Hectisch maar gek genoeg ook rustig, alsof je in het oog van de storm terecht kwam. Sommige equipes zijn druk bezig met de lunch terwijl anderen zich al over het diner buigen en er wat verder hele hompen boter en kommen vol eierdooiers wachten om tot taarten omgetoverd te worden. Alles wordt hier ter plekke, in huis gemaakt. De bevoorradingskamers en de eindeloze gang vol koel- en vrieskamers zijn al net zo indrukwekkend. In elke haven wordt er bovendien vis aangekocht. Geen half kilootje maar immense voorraden. De ms Koningsdam kan immers tot 3.000 gasten tellen en als die allemaal zin hebben in een zalmfiletje… In de keuken heel wat ijverige Indonesiërs en Filippino’s en dat is geen toeval. Holland America richtte in beide landen immers een school op waar studenten klaargestoomd worden voor het echte cruisewerk. Terwijl de bemanning verder ploegt, kabbelt de rest van onze dag gezapig verder. Een half uurtje lopen met zeezicht, een pedicure en een dutje in onze stateroom waar die zeelucht en zachte bries ons laat indommelen. Of misschien is dit wel ons normale, niet-werkende ritme en zijn we dus gewoon lui…. Die avond eten we mosselen met frietjes in Sel de Mer en concluderen we dat dit cruiseleven ons eigenlijk wel ligt.

’s Ochtends worden we wakker met zicht op het betoverende Eidfjord. Er schijnt een voorzichtig waterzonnetje en er hangt duidelijk drama in de lucht. Omstreeks 11u, wanneer we ons in onze kajak hijsen, giet het water en in geen tijd zijn we drijfnat. En hoewel ik een koukleum ben, deert het gek genoeg niet eens. Er zweven mistslierten in de fjord en de toppen blijven beneveld, maar wat zich laat zien, is ronduit prachtig. We klieven door het ijskoude water, ‘kopje onder gaan is hier echt geen optie’, weet kajak-gids Bjorn, en we kijken onze ogen uit. Misschien moet je die mysterieuze fjord wel zo verkennen, traag maar gestaag. Echte schoonheid laat zich immers maar met mondjesmaat zien. We kajakken steeds dieper de fjord in, ons schip is haast een stipje geworden, en navigeren langs de immense groene rotsbergen waarop her en der rode en witte houten huisjes te voorschijn springen. De vele watervalletjes laten het grijze massief glinsteren. Drie uur later zijn wij, en die andere dertig moedigen, nat tot op het bot, maar voor geen geld ter wereld hadden we deze sensatie willen missen. Op de kade wacht de crew met warme thee en koffie en we zompen de trap op. Na de deugddoende douche hoppen we van de afternoon tea naar het happy hour in Crow’s Nest terwijl we zachtjes Eidfjord uit varen en verder glijden tussen de mistige fjordlandschappen. En dat terwijl we op de eerste rij zitten.

De volgende ochtend staat Alesund op het programma, maar voor we aan land gaan, mogen we even piepen op de brug waar de kapitein net komt aangewandeld. Een Canadese reus die krachtig de leiding van de Koningsdam op zich neemt. ‘Een nieuw schip is als een nieuwe auto, het duurt eventjes voor je stoel helemaal juist zit. Maar ondertussen zijn we geroteerd.’ Veel tijd om de hele, ingewikkelde uitleg over die stille elektrische motoren te doen is er niet, de kapitein, een kaasfanaaat, wil dringend aan wal om een voorraadje lokale kaasjes in te slaan. ‘Tijdens onze laatste trip was mijn kajuit tot de nok met kaas gevuld.’ Wij volgen zijn voorbeeld en slenteren langs houten huizen en barakken die op rotsen leunen en van een bevoorrecht zeezicht genieten. In de verte talloze eilandjes, vlakbij oorverdovende meeuwenconversaties. Alesund blijkt net groot en klein genoeg om enkele uren zoet te zijn. We slaan in het Jugendstil Senteret voor de thuisblijvende man baardzeep in  van Angry Norwegian (‘don’t smell like a wunderbaum, smell like a man’), kopen bijna glaswerk bij Ingrids en nemen dan de ‘Trappene till Fjellstua’, goed voor 418 treden en enkele adembenemende verzichten. Het lijkt alsof de ontelbare Noorse eilandjes achteloos in de zee gestrooid werden. Bruggen zijn er haast niet te bespeuren, deze parels zijn met gratis tunnels verbonden. Slimme jongens die Noren. In de hippe Invit Espressobar komen we op adem bij een latte een torenhoge punt taart. De kelderetage is gevuld met Scandinavisch design en biedt zicht op het water en het drijvende terras, wij installeren ons aan het venster en slaan de passerende Noorse goden gade. Iemand moet het doen. Omdat we behoorlijk lang aangemeerd blijven, twijfelen we even om aan wal te dineren. Maar wanneer we ons verlanglijstje ‘nog te bezoeken restaurants aan boord’ overlopen, is de keuze snel gemaakt.

Terwijl de dagen in elkaar overlopen, verbazen we  ons over de snelheid waarmee we dat cruiseleven en ritme gewend worden. Hoewel een all-invakantie niet perse ons ding niet is en dit er wel wat toe neigt, is het toch mogelijk om probleemloos je eigen vakantiekoers uit te stippelen. Wij laten de hectische ontbijtbuffetten bijvoorbeeld achterwege en verhuizen dat ontbijt naar onze kamer of installeren ons, een tip van de kapitein, aan het zwembad om er in de NY Deli in alle rust een bagel of wat Griekse yoghurt met vers fruit te verorberen. Slechts een tiental mensen blijken hetzelfde idee te hebben. Ook onze dagelijkse, Nederlandstalige cruisekrant went snel en het terugkerende ritueel van te twijfelen over de activiteiten die we die dag willen meepikken. En dat is amper een fractie van wat er aangeboden wordt. Geen fitness les dus, geen gratis voetafdruk analyse, geen Martini proeverij, geen film bij het zwembad, geen wijnproeverij, geen pictionary, geen kerkdienst, geen ping pong tornooi, geen  accupunctuurseminarie, geen lunchfacelift, … Laat het duidelijk zijn, de keuze is enorm en kiezen is sowieso verliezen. Bovendien willen we ook Noorwegen zien en dus van boord zodra het kan. En dan zijn er ook nog die vele restaurants die strijden voor je aandacht. Van het Aziatische Tamarind over het Italiaanse Canaletto tot het verfijnde Pinnacle Grill. Elke avond doen we een nieuwe plek aan, nu eens in ‘smart casual attire’ dan weer in galaoutfit. We zien schitterende avondjurken en smokings passeren, maar net zo goed bescheidener silhouetten. Stressen is dus niet eens nodig.

Na alweer een zalige vaarnacht belanden we voor dag en dauw in het zeer pittoreske Geiranger waar we gaan hiken. En we zijn niet de enige. Dit minigehucht van rode hutten met groendaken telt 250 locals en ’s zomers komen daar 800 zomerwerkers bij die die 300 cruises ontvangen. Meer cruises dan inwoners dus. ’s Winters is Geiranger gedurende anderhalve maand in complete duisternis gehuld en is dit een van kalmste plekken ter wereld. Maar vandaag is het over de koppen lopen. Wij hoppen dus de bus op om enkele kilometers verder onze tocht aan te vatten. Al snel laten we het kleine landweggetje achter ons om off the beaten track op stapstenen verder te klimmen. Die stenen blijken er pas twee jaar te liggen en werden door Tibetanen geïnstalleerd. Een klein wistjedatje. We wandelen in de wolken en het autogeruis dat we voortdurend horen blijkt bij momenten in gebulder over te gaan en van een van de vele watervallen afkomstig te zijn. We zien blatende geiten en schapen, flanken vol wilde bloemen en klimmen alsof we hele dagen niets anders doen. Eens boven wacht de beloning, Storseterfossen, een klaterende waterval waar je achter kunt. De oh’s en ah’s volgen elkaar op, dit is niet voor niets een van ’s lands mooiste exemplaren. Datzelfde bewonderritueel herhaalt zich wanneer we een oude rustieke boerderij bereiken waar we hartvormige wafels geserveerd krijgen. En dan gaat het, langs nieuwsgierige lama’s en geiten, weer verder tot we plots een fantastisch zicht op Geiranger geserveerd krijgen. Nu pas zien we hoe die fjord door het landschap snijdt. Een mens zou er stil van worden.

’s Anderdaags arriveren we in Bergen waar het 260 dagen per jaar regent en wordt er weer gehiket. Of dat is toch tenminste het plan. Ondertussen zijn we er immers achter dat drie actieve uitstappen en al dat trappengeklim misschien wat van het goede te veel is. En dat we ook wel eens wat avondvertier willen meepikken in plaats van elke avond doodop te zijn. Wanneer we bovendien een cruisesticker opgekleefd krijgen en de paraplu van de gids, in mocassins, moeten volgen, zakt ons enthousiasme. Nooit gedacht dat ik ooit nog achter een paraplu ging aan lopen. ‘Het is een goede egocheck’ bezweren we elkaar en we proberen van ‘let it go’ te doen, maar eens boven met de floibanen, de plaatselijke kabelbaan, besluiten we dat een gids in mocassins geen grote hiker is. Ons sein om er stilletjes van onder te muizen en op slenterverkenning te trekken. Dat het boven druppelt terwijl het in de benedenstad droog blijft, is een fijne meevaller. Ondanks zijn pluviometers in overdrive, blijkt Bergen een stad te zijn die zuiders aanvoelt, compleet met autoloze wandelpromenades en koffiebars met takeaway lattes. We verlaten de geijkte paden en dolen op de bonnefooi rond om in charmante houten wijkjes te belanden waar écht geleefd wordt en waar de bewoners zelfs over een zwembad in zee beschikken. Mocht het er wat minder regenen, ik zou er kunnen wonen. De volgende avonden zijn we nog fit genoeg om wat nachtelijke ambiance mee te pikken. Het concert van The Piano Man bijvoorbeeld, een goed gebrachte opeenvolging van Billy Joel en Elton John hits, en de ‘s anderdaags slaan we zowaar aan het dansen wanneer de BB Kings’ All-Stars het podium beklimmen. Sterker nog, die dansvloer staat afgeladen vol met rijke Russische teens, krasse Spaanse knarren die de show stelen en Arabische en Joodse prinsessen. De wereld die samenkomt op de dansvloer. Dat het laat wordt maakt niet uit, ’s anderdaags varen we de hele dag en mag er officieel gelanterfant worden. Want van al dat cruisen word je zo moe …

Meer weten?

Deze cruise met ms Koningsdam (Rotterdam/Amsterdam – Alesund – Eidfjord – Geiranger – Bergen – Rotterdam/Amsterdam) beslaat 9 dagen. Op www.hollandamerica.com vind je een overzicht van alle cruises van Holland America Line en alle relevante informatie en prijzen.

Verschenen in Goed Gevoel, 2017