Haast per ongeluk een appartement kopen. Het lijkt gek, maar het overkwam Evelyn en Steve, de drijvende krachten achter webshop Saint-Eve. Ze leerden meteen dat goede buren beter zijn dan verre vrienden… Binnenkijken in een uitgepuurd pand dat grossiert in eigen vondsten.

Fotografie: Bieke Claessens

Liefde op het eerste zicht was het niet. En dat is geen schande. Want wat voorzichtig en met enig voorbehoud start, blijkt soms standvastiger dan zo’n zotte coup de foudre. En al helemaal als er vastgoed en dus behoorlijk wat geld mee gemoeid is. Niet dat Evelyn en Steve de buurt of het gebouw niet kenden, wel integendeel. Ze betrokken een huurappartement op de vierde etage voor ze zich uiteindelijk een paar verdiepingen lager zouden vestigen. ‘Hier woonde een oude Parijse weduwe met wie ik toevallig aan de praat geraakte. Van het een kwam het ander en al vlug ging ik er elke avond even op bezoek.’ Toen de eenzame weduwe terug naar Parijs wou, leek de oplossing dan ook simpel. Ze zou haar appartement aan haar nieuwe jonge vrienden verkopen. Alleen stonden Evelyn en Steve daar niet meteen voor te springen. ‘Het appartement was echt lelijk en donker, volledig in bommastijl ingericht.’ Het paar weigert beleefd, maar de kranige weduwe geeft niet op. ‘Ze wou het echt perse aan ons verkopen en ze belde ons constant.’Of hoe zelfs weduwes op leeftijd kunnen stalken. Toen hun excuses op waren, besloot het jonge stel om de dingen nuchter te bekijken. ‘We wilden hier, in dit gebouw, nog zeker een jaar of vier wonen. We zijn stadsmensen en in deze fase van ons leven is deze locatie perfect, al was het maar omdat we alles te voet doen. En dan konden we eigenlijk beter afbetalen dan huren.’ Dus hapte het paar toe. Ze deden een bod, onderhandelden wat weg en weer en in geen tijd was het appartement van hun. Niet dat er niet getwijfeld werd. ‘We vonden het supermoeilijk om door al die bommaballast heen te kijken, maar ons huurappartement was wel mooi en helder dus wisten we wat het kon worden. We leefden al in  het potentieel. ’ Familie en vrienden die hun aankoop komen bekijken, blijken minder enthousiast. ‘Wat hebben jullie in godsnaam gekocht, was de uitspraak die het paar voortdurend te horen kreeg, maar ze bleven er rustig bij. We schilderen alles wit en het komt goed, bleven ze als een mantra herhalen.’ En gelijk hadden ze.

De verbouwingswerken bleven beperkt. Er kwamen nieuwe ramen, een nieuwe vloer in de keuken en badkamer en het donkere parket werd opgeschuurd en teruggebracht naar zijn natuurlijke, blekere staat. Vele liters witte verf maakten de metamorfose compleet. ‘Beetje per beetje zagen we hoe deze plek echt ons appartement werd.’ De liefde werd steeds groter en vandaag roemt het stel de vele details die bij dit appartement horen. De brede gangen bijvoorbeeld. ‘In een nieuwbouwappartement komen die er niet meer aan te pas en wordt met die ruimte een extra, kleine kamer gecreëerd. Maar ook de erker met zijn loden ramen en de vele ingebouwde kasten (waaronder een heuse schoenenkast) geven dit appartement extra charme.’ En dan zwijgen we nog over de oude lift die bezoekers in stijl en met het nodige lawaai naar boven brengt. Eens het appartement op punt staat, blijkt het niet zo evident te zijn om mooie betaalbare interieurspullen te vinden. ‘Aan de ene kant heb je heel duur, voor ons onbetaalbaar design, daar tegenover staan de grote meubelketens die allemaal hetzelfde aanbieden. Wij vonden dat heel frustrerend.’ Bovendien spotten Evelyn en Steve, twee fervente reizigers, op hun vele trips tal van fijne ontwerpen die ze het liefst mee naar huis zouden slepen. Wanneer ze op Ibiza dankzij een immense regenbui noodgedwongen een paar uur vastzitten in een leuke decowinkel valt de puzzel ineen. ‘Toen we uiteindelijk buiten waren, wisten we dat dit was wat we wilden doen. Spullen meebrengen van op onze reizen, mooie dingen zoeken en items met een verhaal samenbrengen.’ Saint-Eve was geboren.

Samen maken ze een website en wat klein begint, groeit verbazend snel. ‘Aanvankelijk brachten we enkele kussens mee uit Marokko, nu laten we daar ter plekke plaids en kussens maken.’ Het paar gaat consequent op zoek naar kleine, eerlijke producenten die spullen maken in een aanvaardbare prijsklasse. ‘Een moeilijk evenwicht. Soms zien we fantastische dingen die heel duur zijn, die kopen we niet, maar het is niet evident om die grens te bewaken.’ Bovendien zijn beiden behoorlijk kieskeurig. ‘In Bali heb ik letterlijk honderden manden gezien. Sommigen waren niet goed genoeg, andere te duur, te dit, te dat en als ik dan die ene perfecte mand uiteindelijk toch vind, ben ik zo content als een klein kind.’ Een compleet interieur scoren bij Saint-Eve is geen optie. ‘Wij verkopen niet alles, je moet zelf aan de slag gaan met onze stuks en die blenden in je eigen interieur. Net zoals wij doen. Onze televisiekast is bijvoorbeeld van Ikea, onze fauteuil van Hay, maar zo goed als alle andere items hebben we zelf gezocht en gevonden. Door te reizen raak je geïnspireerd en doe je ook voortdurend ontdekkingen.’ Zelf is het paar ondermeer gek op hun authentieke beni ouarain, een traditioneel tapijt uit Marokko en al geruime tijd een Pinteresthit. ‘De zoektocht naar de juiste beni’s, daar waren we dagen mee bezig. Maar ook dat is een fijn proces. Je komt bij de mensen thuis, drinkt thee met de tapijtenman. Stuk voor stuk vaklui die vol passie met hun ding bezig zijn en oprecht blij zijn dat wat zij maken nu ook in België getoond wordt.’

Hoewel Saint-Eve voor Bohemian Luxury staat, is hun eigen thuis iets ingetogener. ‘Je moet respect hebben voor het pand waarin je woont. Een betonvloer met jutetapijten, kelimkussens vinden wij fantastisch, maar hier past het niet. Dit appartement vraagt andere dingen, dus combineren we wat midcentury design met eigen spullen.’ En omdat stoelen ook gewoon goed moeten zitten en een tapijt ook echt zacht moet zijn, zijn klanten welkom om op afspraak hun appartement te bezoeken om al dat mooi gerief even te kunnen aanraken. Het zorgt voor weekends die aardig dichtslibben. ‘De volgende stap is ongetwijfeld een eigen Saint-Eveshop, maar ook dan willen we innovatief te werk gaan. Geen winkel die open is op uren dat andere mensen werken bijvoorbeeld. We willen verder denken dan het klassieke winkelconcept.’ Wordt dus vervolg….

www.sainteve.be

Verschenen in Nest, 2016