Een plek waar zowel kleuters als aanstormende pubers het naar hun zin hebben, waar je even uit de dagelijkse sleur stapt, waar niets hoeft en je haast automatisch net iets trager gaat leven. Welkom op het Boerenbed. Een back to basics vakantie waar het hele gezin baat bij heeft.

Het Boerenbedconcept is geniaal in zijn eenvoud. Het begon bij onze noorderburen, ondertussen goed voor 13 Boerenbedden, en deinde verder uit naar Frankrijk, Engeland, Duitsland en zelfs de Verenigde Staten. Een aantal geselecteerde boerderijen plaatsen op een idyllisch plekje op hun erf een of meerdere Boerenbed Tenten. Geen triestig iglogevalletje, maar een stevig exemplaar zoals je ook wel in Afrikaanse safarilodges aantreft. Elke tent is goed voor 6 personen, heeft drie kamers, waaronder een ouderwetse bedstee, een houten vloer, een heuse, goed ingerichte keuken met stromend drinkwater, een toilet en een houtkachel. Buiten, op je privé-erfje, tref je een picknicktafel en een BakBecue, een barbecue dus. Alles wat een mens nodig heeft op vakantie. Douchen kun je in een apart paviljoen of, als je geluk hebt, misschien wel in je eigen hot tub of privédouche.

Iemand bloemkool?

Elektriciteit is er niet, behelpen met olielampjes en romantische kaarslicht is het motto. Reden genoeg om op een zonnig weekend koers te zetten naar Zeeland om er, vlakbij Veere, hoeve Banenburg te ontdekken. En de pret begint al meteen. Nog voor we de auto parkeren, ziet de kroost, Madeleine (5) en Seppe (11) de rij gocarts die netjes staan te wachten. En terwijl we op zoek gaan naar boerin Lieneke kruisen we koeien, konijnen, kuikens, poezen en een hond. Lieneke neemt ons direct mee op sleeptouw en toont ons het kalfje dat die morgen geboren werd en de boerderijwinkel waar we zowel hoevevlees van eigen kweek, zelfgeteelde bloemkolen, zelfgemaakte boter als diepvriespizza, chips, wijn en ander lekkers kunnen inslaan. Ter plekke kunnen we ook de pistolets voor ’s anderdaags bestellen en wat koudwaterkruiken meenemen voor de koelkast. En in het Boerenbed mag je dat letterlijk nemen. Een kast dus die je koel houdt met ijs.

Onze koffers verhuizen we met een kruiwagen, dat blijkt verrassend handig, en terwijl ik uitpak, plukt Madeleine bloemen voor de tuintafel, haalt Seppe met diezelfde kruiwagen hout en begint man Bram aan ons eerste slow cooking avontuur op het houtvuur. Een ding is duidelijk, snel eten zal er niet bij zijn. Maar laat dat nu net de charme zijn van het Boerenbed. Dit is een plek waar de dagen traagjes voorbij glijden. Zonder gsm, tablet, playstation of andere moderniteiten. Die avond gaan we met de kippen op stok, die gezonde buitenlucht doet wat met een mens. Toegegeven, ondanks het goedgevulde donsdeken slaap ik niet echt behaaglijk uitgestrekt. Laat het ons op een frisse nacht houden. De twee belhamels hadden daar geen last van want die lagen onder maar liefst twee donsdekens zalig te slapen. Als ik de volgende morgen ietwat verkleumd wakker word, zijn man en dochter, in pyjama en gummilaarzen, al de konijnen en de lammetjes gaan begroeten. Nog voor het ontbijt moeten we absoluut collectief op pad om ook de koeien, kalfjes en stieren een goedemorgen te wensen.

‘Goeiemorgen koeien, allemaal!’

Voortaan zal Madeleine bij elk bezoek aan de koeienstal luidop roepen ‘Goeiemorgen koeien, allemaal. Hoe gaat het met jullie?’. We halen verse melk, zelf af te tappen, kopen eitjes in de hoevewinkel en gaan van het ontbijt direct over naar een gezelschapspel. Al was het maar omdat we voor we aan de afwas kunnen beginnen eerst water moeten opzetten. De tijd van toen is soms ook even wennen. De voormiddag is om voor we het goed en wel beseffen en dan is het al opnieuw tijd om de houtvoorraad aan te vullen. Hoewel er thuis gezeurd wordt bij elk karweitje, trekt de kroost er nu blij gemutst met de kruiwagen op uit om overladen terug te keren waarna een houtestafette begint. Van de kruiwagen tot in de houtbak, allemaal netjes op een rij en de blokken hout gaan van hand tot hand. Op elke boerderij moet immers gewerkt worden! Op het domein bevinden zich ook wat speeltoestellen en zelfs een speelzolder, maar die zijn van geen tel. De boerderijdieren zijn een weekendlang de hoofdattractie van ons bestaan en van ’s morgens vroeg, voor het krieken van de dag, huppelen de kinderen hun richting uit. Van het kalfje naar het varken en terug.

Het betere boerenleven

Het is een simpel, maar goed vakantieleven en al snel raken we gewend aan het gezapige tempo. Onze grootse fietsplannen verdwijnen naar de achtergrond en er wordt gewoon consequent genikst. Wij aperitieven terwijl we eten maken, onze belhamels maken de boerderij onveilig en in de verte horen we hen schaterlachen. Manlief beweert zelfs dat hij me nooit eerder zo relax op vakantie zag. En, hoewel ik het niet graag toegeef, heeft hij misschien wel gelijk.

De dag kabbelt zachtjes en in alle rust verder. Ik kan eindelijk nog eens een boek lezen, Madeleine veegt, vrijwillig en met veel enthousiasme, de tent, trekt bloeiend onkruid uit om het wat verder te verplanten en speelt met haar broer tikkertje en verstoppertje. De eenvoudige dingen des kinderlevens. Die broer lijkt er bovendien, tot onze grote verrassing, niet eens bij stil te staan dat er geen elektriciteit is. Hoewel, plots verzucht hij dat het wel heel speciaal is dat hij zich zonder playstation toch niet verveelt. Hét bewijs dat dit back to basics weekend geen moment te vroeg kwam. ’s Namiddags wil de ouderlijke macht het nabije Veere verkennen, maar dat is buiten het jonge geweld gerekend. ‘Neeeee!’, gaat het in koor, ‘wij willen op ons gemakje op de boerderij blijven.’ Alleen dankzij de weinig pedagogisch verantwoorde belofte dat er daar een ijsje wacht krijgen we hen, al sputterend, mee. Zo snel went dat boerderijleven dus.

Met tegenzin naar Veere

Veere blijkt alles te zijn wat het belooft. Een dorpje aan het Veerse Meer voor wie het woord pittoresk werd uitgevonden. Langs de kaaien statige herenhuizen met een bevoorrecht zicht op de jachthaven, net daarachter smalle bloemensteegjes met kleine dorpshuisjes in het groen. Een labyrinth van autoluwe kasseiweggetjes en blauwe regen die welig tiert. Veel tijd om van die idylle te genieten is er niet, straks worden de koeien immers gemolken en dat willen de vijf- en elfjarige niet missen. Dus reppen we ons opnieuw boerderijwaarts langs metersbrede fietspaden, weides vol lammetjes en historische boerderijen. Net op tijd om van op de eerste rij te zien hoe dat melken precies gebeurt. Madeleine installeert zich naast de boerin en ziet met grote ogen hoe de spenen gewassen en ontsmet worden waarna de melk rijkelijk vloeit. Een schouwspel zo bijzonder dat ze niet meer weg wil. Ze volgt Lieneke op de voet en ongeveer een uurtje en vele koeien later laat die weten dat ik kleine boerderijfan gerust daar mag laten. Maar dan vertelt ze er meteen bij dat ongelukjes niet uitgesloten zijn. ‘De koeien plassen en poepen als ze daar zelf zin in hebben, gisteren hing er een jongetje compleet vol.’ Het sein om terug naar de tent te keren. Kwestie van het lot niet te tarten.

Die avond leidt Lieneke ons en de rest van het tentvolk nog even rond op de uitgestrekte boerderij. Hier wordt bloemkool geteeld en melkvee gekweekt en om die te voeden groeit er ook maïs en grassen. We onthouden dat ook Nederlandse boeren lange dagen maken en voortdurend in de weer zijn. Ondertussen zijn onze beide gsm’s plat en hebben we geen idee hoe laat het is. Gaan slapen dus als je moe bent , deze keer met een extra donsdeken, en wakker worden door vogelgekwetter en schapengeblaat. En daarna zien we wel wat de dag brengt. Geef toe, er zijn slechtere vooruitzichten.

Meer weten?

Je kunt een Boerenbedvakantie boeken vanaf € 249, voor 6 personen. Op www.boerenbed.nl krijg je een overzicht van alle boerderijen en heel wat praktische informatie geserveerd.

Verschenen in HLN