Ruwe bolster blanke pit, havenstad Rotterdam weet zijn stoere karakter te verzachten met zijn glanzende looks en draait zo vriend en vijand moeiteloos rond zijn vinger. We fietsten over brug en Maas, trotseerden de stevige havenwind en keerden vol enthousiasme, en wat tegenzin, terug huiswaarts. Want Rotterdam smaakt altijd naar meer….

Fotografie: Karl Bruninx

Men neme een flinke scheut Manhattan, een snuifje Brooklyn en wat alternatieve tegendraadsheid uit Berlijn of Boedapest, goed mengen et voilà, het resultaat lijkt verdacht goed op Rotterdam. De enige stad in onze kontreien met een skyline die tot dromen aanzet, de enige stad die zichzelf consequent en voortdurend vernieuwt. Als een slang die maar blijft vervellen. Het zit diep in het DNA van de stad en zijn bewoners verweven. Een havenstad pur sang die altijd al een open blik op de wereld hield. Geen plek zo dichtbij met zoveel grootstadallures dus. En wie zich die trip naar New York niet kan veroorloven of opziet tegen de jetlag, vindt hier een goed, weliswaar kleiner alternatief. Die eigentijdse look heeft Rotterdam voor een stuk aan de Tweede Wereldoorlog te danken die de halve stad in puin achterliet. Rotterdam verrees als een feniks uit zijn as en liet zich boetseren tot zowat de meest on-Nederlandse stad van Nederland. Geen molens of tulpen, wel glanzende wolkenkrabbers die ambitieus naar de hemel reiken. Rotterdam grossiert in tientallen opmerkelijke constructies waardoor je voortdurend je ogen uitkijkt. Wij logeren in een van die oude knarren die de tand des tijds wel doorstond, Hotel Pincoffs gevestigd in het oude douanegebouw dat in 1879 net buiten de stad, aan de haven, werd opgetrokken. Twee journalisten met goesting in een carrièreswitch baten het hotel sinds tien jaar uit en gaven het meteen ook zijn naam. Een eerbetoon aan Lodewijk Pincoffs, een groot zakenman die droomde van een wereldhaven en hier, op deze stek, een vrijhaven liet graven. Uiteindelijk is hij in het holst van de nacht vertrokken, alleen zijn schulden liet hij achter, waardoor de meest gevierde man van Rotterdam plots de meest verguisde werd. Jaren later stierf hij in New York, berooid en ver weg van wat hij in gang gezet had. Maar mocht hij vandaag de hotelgasten zien genieten van het biologische ontbijt en het zicht op ‘zijn’ haven, werd hij ongetwijfeld alsnog een tevreden man.

Hotel Pincoffs, Stieltjesstraat 34, www.hotelpincoffs.nl, vanaf  € 110 voor een tweepersoonskamer

We besluiten om de stad te ontdekken met Bike & Bite, want laten we nu toevallig graag fietsen en net zo graag halt houden om wat te smikkelen. Ik ben altijd een beetje op mijn hoede als het om zo’n dingen gaat. Vaak rijg je de ene na de andere tourist trap aaneen en eindig je in slecht draaiende foute adressen die wel happig zijn op wat extra inkomsten. Niet zo bij Bike & Bite. Voor we vertrekken ontfutsel ik Manon, onze fietsgids van dienst, wat van onze stops en wat blijkt, zowat de helft stond sowieso op mijn to do-lijstje te blinken. Helemaal gerustgesteld zetten we koers naar Kop van Zuid, het vroegere havengebied en de plek waar je zowel oude pakhuizen als nieuwe torens ziet met, aan de overkant van de Maas, de trotse skyline. De essentie van Rotterdam, netjes samengebald. Met, niet atypisch, een stevig windje. Als om je te laten voelen dat dit, ondanks zijn pracht en praal, bovenal een robuuste havenstad blijft. Van hieruit vertrokken hoopvolle emigranten met de Holland America lijn over de grote plas om daar, aan de andere kant een nieuw leven te beginnen. In het gebouw waar die gelukszoekers medisch gekeurd werden, huist nu Hotel New York, ingericht in jaren ’20 stijl en thuis van een nieuwe oude cocktailbar NY Basement. Aanlokkelijk, maar 11u is net een tikkeltje te vroeg voor deze fietsbende. Dus hoppen we over de sierlijke Eramusbrug om meteen naar Het Park te sjezen waar Parqiet wacht. Zo’n adres waar je uren zoet bent. De kinderen spelen in het park en komen aangewaaid voor een boterham met pindakaas en banaan terwijl de ouderlijke macht luncht of borrelt. Wij krijgen wat heerlijke huisgemaakte granola geserveerd. De perfecte intro op wat komen zal.

Bike & Bite, www.bikeandbite.net,

Hotel New York, Koninginnenhoofd 1, www.hotelnewyork.nl

Parqiet, Baden Powelllaan 20, www.parqiet.com

Vol zwier leidt Manon ons door haar stad, enthousiast vertellend over haar liefde voor Rotterdam. Goed voor 176 nationaliteiten, maar geen mens die zich negatief uitlaat over het bestuur of de burgemeester. ‘Er zijn soms wel eens spanningen, maar we leven eigenlijk bijzonder harmonieus samen en Ik heb nog nooit een slecht woord over de burgemeester gehoord’, weet Manon. ‘Zelfs de Amsterdammers, onze eeuwige rivalen, kijken dezer dagen afgunstig naar Rotterdam en heel wat van hen zijn ondertussen hierheen verhuisd. Tot enkele jaren geleden was dat ondenkbaar. Dus ja, ik ben apetrots op mijn stad.’ We snappen wat ze bedoelt. De volgende halte is Buiten, waar de leuze is ‘make soup not war’. Hadden we mannen mee, dan konden die zich nu een pand verder installeren bij Schorem, de plaatselijke barbier waar het ’s weekends aanschuiven is voor een plekje. Vrouwen zijn niet toegelaten in deze man cave, zij vinden soelaas bij de buren waar de binnentuin lonkt. We genieten er van een groene linzensoep met rozemarijn en twijfelen even om wat stadshoning, gecreëerd op de Rotterdamse daken, of een saptap, een kartonnetje sap, mee te nemen. Al was het maar om de lokale woordkunstenaars te eren. Via de Mauritsweg gaat het naar het Eendrachtsplein waar een reusachtige kabouter alle aandacht op eist. Officieel heet dit werk van de Amerikaanse kunstenaar Paul McCarthy Santa Claus, maar heel Rotterdam heeft hem collectief tot Kabouter Buttplug omgedoopt. De reden spreekt voor zich. Hij stond jarenlang in de tuin van museum Boijmans Van Beuningen stilletjes stof te vergaren tot de kabouter in triomfantelijke optocht naar deze veel zichtbaarder plek verhuisd werd. Laat het duidelijk zijn, Rotterdammers gaan koppig hun eigen weg.

Buiten, Nieuwe Binnenweg 100, www.buiten010.nl

We passeren de Pauluskerk, een design opvangplaats voor daklozen, ongetwijfeld uniek in de wereld, om via die andere landmark, het Centraal Station, af te draaien naar een wat ruigere hoek van de stad. In de schaduw van Het Schieblock, een oud kantoorgebouw ingepalmd door designers en kunstenaars, ontstond de palettenconstructie die Biergarten heet en waar heel hip Rotterdam zich graag laat zien. Hier start ook de Luchtsingel, nog zo’n hartverwarmend Rotterdams verhaal. Deze houten voetgangersbrug van net geen 400 meter verbindt het opkomende Rotterdam Noord met het centrum en is een burgerinitiatief. Wie doneerde, staat vandaag met naam en toenaam op de luchtsingel te blinken. Zowat overal onder en rond de brug poppen lokale initiatieven op die de buurt nieuw leven inblazen. Van de Biergarten over Groos, een concept store met alleen maar hippe Rotterdamse spullen, tot Op Het Dak, de rooftopbar op het Schieblock die uitkijkt op de DakAkker, de hoogst gelegen moestuin van de stad. Zoveel initiatieven dat je hoofd er van gaat tollen. Tijd voor een uitstekend kopje koffie bij Man met Bril, ondertussen man met gelaserde ogen maar dat bekt net iets minder vlot. Misschien wel de beste koffie die ik ooit dronk. Hier wordt niet alleen koffie gebrand, bij elke koffie hoort ook een uitgebreide omschrijving, net zoals bij wijn gangbaar is. Dus krijg je info over de origine, de variëteit, de regio, de boerderij, de hoogte van de plantage, de verwerking, de handelspartner, … koffie die blijft hangen en je liefst meteen importeert.

Biergarten, Schiestraat 18, www.biergartenrotterdam.nl

Luchtsingel, www.luchtsingel.org

Groos, Schiekade 203, www.groosrotterdam.nl

Op Het Dak, Schiekade 189, www.ophetdak.com

Man met Bril, Vijverhofstraat 70, www.manmetbrilkoffie.nl

Na een snelle stop bij Eurotrash United, de nieuwste caféaanwinst in deze buurt, waar we kunstenaar Arno Coenen, met verf in zijn baard, ontmoeten die de Markthal zijn befaamde plafond gaf, trappen we naar die Markthal om zijn kunsten te bewonderen. Er pal tegenover de beroemde kubuswoningen die Rotterdam zijn eigenzinnige imago schonken. Ondertussen een tikkeltje gedateerd, maar nog steeds een ode aan het dwarse karakter van de stad. De Markthal zelf blijkt vooral toeristen aan te trekken en is ons net iets te clean en te afgelikt. Gelukkig wacht wat verder Aloha, ooit een tropisch zwembad, vandaag oesterzwamkwekerij, restaurant én fan van de circulaire economie. Hier wordt vol overtuiging gekringloopt en in dat in de breedste betekenis. Met het koffiedrab worden de oesterzwammen gevoed en de vroegere wildwaterbaan is nu de wandelroute naar het wc. Van fout commercieel naar politiek zeer correct. Maar eerlijk, de oesterzwambitterballen smaken naar meer en het zicht op de stad is behoorlijk indrukwekkend. Ondertussen zijn we al veel langer onderweg dan gepland, dus moet er stevig doorgetrapt worden om nog enigszins op tijd bij De Matroos & Het Meisje, onze dineerstek, te arriveren. Terug de Erasmusbrug over dus om in een Delfts blauw interieur verfijnd en betaalbaar te genieten. Wanneer we die avond in het donker hotelwaarts fietsen is de skyline nog indrukwekkender dan hij uren eerder al was.

Eurotrash United, Vijverhofstraat 10, www.eurotrash-united.nl

Markthal, Ds. Jan Scharpstraat 298, www.markthalrotterdam.nl

Aloha, Maasboulevard 100, www.alohabar.nl

De Matroos en Het Meisje, Delistraat 52, www.dematroosenhetmeisje.nl

’s Anderdaags keren we op onze passen terug om, opnieuw met de fiets, de Rijnhavenbrug te bedwingen. Omdat matrozen hier vroeger de bloemetjes stevig buiten zetten, wordt de brug nog steeds veelzeggend de hoerenloper genoemd. Nog voor de Fenix Food Factory zijn deuren opent, hebben we onze fiets al gestald. Dit is het lokale alternatief voor die glanzende markthal. Net iets ruwer en ongelikter en het terras biedt, alweer, een mooie blik op de rest van de stad. Binnenin gaat het er heel verantwoord aan toe. Je koopt bij lokale, vaak biologische, handelaren, soms zelfs rechtstreeks bij de boer. De plek dus om te ontbijten, brunchen, lunchen of borrelen. Lunchen kan hier trouwens tot 17u, ook nachtraven zijn welkom. Het systeem is simpel, je koopt een plank en doet een rondje om ze te vullen met lokaal lekkers. Kortom, een plek die je moeilijk achter je laat. Maar Rotterdam roept want er valt nog zoveel meer te ontdekken. De Witte De Withstraat bijvoorbeeld, ’s avonds een lange feeststraat, overdag gaat het er gezapiger aan toe. Wij halen een onwijs lekker pistache ijsje bij De IJssalon en slenteren zo naar het Museum Boijmans Van Beuningen dat alleen al voor zijn unieke vestiaire een bezoek waard is. En dan zwijgen we nog over de collecties, het fijne café en het heldere lunchpaviljoen in de tuin. In 2020 opent het depot dat alle werken zal huisvesten en toegankelijk wordt voor het publiek. Goed voor 6.609 m² spiegelend gevelglas en 75 bomen op het dak. Rotterdam doet niet aan stilstaan. Uren later installeren we ons op het zonnige terras van Ayla, gerund door dezelfde eigenaars als Biergarten. We bestellen een resem wereldsgerechten om volop te delen, bekijken de passage en besluiten dat we ook Rotterdam-Noord echt nog moeten verkennen. Terug de fiets op of toch maar een datum prikken voor een nieuwe Rotterdamtrip? Keuzestress, maar het is Rotterdam vergeven

Fenix Food Factory, Veerlaan 19d, www.fenixfoodfactory.nl

De IJssalon, Witte de Withstraat 7a, www.deijssalon.nl

Musem Boijmans Van Beuningen, Museumpark 18, www.boijmans.nl

Ayla, Kruisplein 153, www.facebook.com/RestaurantAyla/

Meer weten?
Op rotterdam.info vind je alles wat je moet weten!

Nog leuk in Rotterdam

• Susan Bijl, www.susanbijl.nl
  Parachutetassen die een leven meegaan en er ook nog supercool uitzien. Populair van Japan tot Rotterdam, niet toevallig de thuisstad van Susan Bijl.
• Heilige Boontjes, www.heiligeboontjes.com
  En wat als je ex-gedetineerden zou omscholen tot barista’s? In Heilige Boontjes, het ex-politiecommissariaat, werkt het!
• Pantoufle, www.pantoufle-design.nl
  Een miniwinkel volgepropt met kleine en grote schatten die je plots absoluut nodig blijkt te hebben.
• Depot Rotterdam, www.depotrotterdam.nl
  Design van de bovenste plank, hier koop je klassiekers en nieuw aanstormend talent.
• Zwaanshals
  Op naar Rotterdam Noord waar je in Zwaanshals en de omringende straten het ene na het andere leuke winkeltje vind. Op adem komen doe je in Lof Der Zoetheid (www.lofderzoetheid.com).

Verschenen in VAB-magazine, 2017